Zoned out

Het is wat langer dan een week geleden maar ach, wie let daar nu op, ik niet.

Ondertussen lekker verkouden geweest, da's altijd schrikken, want vaak resulteert dat uiteindelijk in long-gedoe met alle gevolgen van dien, zoals drie weken infuus. Moge het duidelijk zijn, ik vermijd verkouden mensen. Je komt mijn huis niet in en ik kom niet naar jouw huis ;-)

Ik was al een week niet echt oke en moest leuke dingen afzeggen (I hate that). Anyway, het lijkt dit keer zomaar vanzelf "over te waaien". De hoofdpijn-neus-snot-bende is redelijk voorbij, het zit nu wel vast in de longen, maar ben er niet heel ziek van, ik ben wel schor, maar dat is sexy. Het is natuurlijk nog even afwachten of de vastzittende bende voor een infectie zorgt, maar ik denk zelf van niet. Lekker zout inhaleren, neus spoelen met zout water, zout zout zout zout zout :-)

Even iets anders, soms heb ik van die momenten, dat je je afvraagt of ik nog wel op aarde ben. Ik hoor Remco soms zelfs zeggen; "Oh, ben je weer zoned out". Dat kan in de rij bij de kassa zijn (niet doorhebben dat ik in de weg sta, voor wie dan ook), of gewoon thuis. Zoals net, doucheputje verstopt. Heb je een ontstopper? Vraagt Remco. Uhhh, nee. Al zoekende in kastjes naar een flesje ontstopper, van HG ofzo. Uiteindelijk bedoelde hij een daadwerkelijke ontstopper, zo'n stok met een zuignap zeg maar. Uhh nee, heb ik ook niet. Nou, hop naar de kluswinkel om de hoek (Remco he, ik niet, ik moest tenslotte nog sprayen). Eenmaal terug zie ik Remco staan met de ontstopper. En in mijn hoofd doet het "pling!", en ik herinner me dat die in een bepaalde kast ligt, ik loop erheen en ja hoor. Diepe zucht van mijn geduldige vriendje.
Tijdens mijn rijlessen vroeg mijn instructeur zich ook wel eens af of ik dingen die voor mij gebeurde wel zou gaan zien, omdat het leek alsof ik niet aan het opletten was, en altijd net op tijd zag ik die dingen en kon ik daar op tijd op reageren.
En vroeger in de klas was ik altijd compleet ergens anders met mijn gedachten. Ik weet niet wat het is, maar het hoort schijnbaar bij mij.

Om een beetje gefocust te blijven in het hier en nu, heb ik een puzzel gekocht. Nou ja, niet om die reden maar ik vond het een mooie brug :P
Ik was bij de speelgoedwinkel voor een cadeautje voor mijn neefje, die bijna vijf wordt. Al zoekende tussen de puzzels, zag ik een Minion-puzzel, met duizend stukjes! Nou, die heb ik meegenomen voor mezelf #nerd-alert.
Maar what the F. Dat valt nog niet mee:

Dit is dus na bijna twee uur.. Er missen stukjes, ik zeg het je!

Nou, dit was het wel weer, het ging echt weer nergens over hè?